De bloemenactie

Vanaf de opbloei in 1969 en de daarmee gepaard gaande grote uitgaven werd er naarstig gezocht naar manieren om geld bijeen te krijgen.

Een donateursactie is dan het eerste waaraan wordt gedacht. We trokken de stoute schoenen aan en gingen op pad met onze donateurskaarten. Maar enthousiast waren onze gildebroeders niet. Ze vonden het vreselijk om te moeten gaan bedelen langs de deuren al was het dan ook voor het gilde.

Toen kwam Giel Govers, onze toenmalige vendeliersleider met een gouden idee. Hij, zelf groenten en bloemenkweker, opperde het idee om eenjarige perkplanten te gaan verkopen. Hij kende de kwekers en als we alles zelf deden, moest er een mooie cent voor ons over blijven.

De eerste bloemenactie in 1972 was geen groot succes. De regen viel met bakken uit de hemel en de mensen waren niet uit hun huizen te branden. Het resultaat was niet geweldig, met een hele dag hard werken met z’n allen hadden we slechts fl 713,80 verdiend. Maar in die tijd waren we blij met elke cent. Het jaar daarna, met gunstig weer, was het resultaat tweemaal zo groot als de eerste keer.

Toen deze actie eenmaal goed liep, is het gilde gestopt met de donateursactie, tot grote tevredenheid van de gildebroeders die daar altijd een grote hekel aan hebben gehad.

We rekenden erop, dat we met deze actie ons voortaan wel zouden kunnen bedruipen. Dat bleek geen misrekening te zijn. De actie is steeds gegroeid en zorgt ervoor, dat het gilde steeds een goede buffer heeft om allerlei kosten te kunnen betalen.